HAYRETTİN ÖNEN / SEVİYORUM DİYEBİLMEK…

Günde kaç defa “Seni Seviyorum” diyoruz acaba. Günde kaç defa sevebiliyor, gönül sarayımızın kapısından içeri kaç kişi alıyoruz; karşılık beklemeden, menfaat gözetmeden.

Dağı, taşı, ovayı, bağı, insanı, hayvanı, bahçeyi, çiçeği, böceği sevip sarabiliyor muyuz? Hepsine bir yer verebiliyor muyuz gönül sarayımızın sevgi odasında. Tabii kaldıysa o saraylar, odalar…

Günümüz insanı sevgisiz, tahammülsüz, fedakârlık duygusunu yitirmiş. Önce alıp değecekse vermeye, çıkarı-menfaati dengelemeye, ekmediği yerden biçmeye çalıştıkça, insan insanlıktan çıkıyor, kaçıyor kendinden koşarak, Oysa ne müthiş şeydir; seni seviyorum dediğimizde karşımızdakinin gözlerindeki parıltıyı görmek, onun kalp atışlarını hissetmek…

Sevgiliyi yalnızca O olduğu için sevmek, yüreğinin yüreğinde olmasını istediğin için sevmek. Üzdüğü için, sevdiği için, sevmediği için, güzel söz söylediği için, bağırıp öfkelendiği için, el ele gezdiği için, def edip gönderdiği için sevmek.

Onu hayal ederek uyuduğun, sabah aklına ilk gelen o olduğu için, seni aradığı için, yüzüne telefon kapadığı için, ilgi gösterdiği için, ilgisiz kaldığı için sevmek. Aynı dünyada yaşadığınız, aynı gök kubbenin altında var olduğunuz için sevmek. Senden çok uzak da olsa yanı başındaymış gibi sevmek. Hani bir ömür boyu elinin eline değmeyeceğini, göz göze gelmeyeceğini bilip yine de ümitlenmek, o ümidin ışığında “belki” yi sevmek…

Sevgi bedava hediyedir dostlar. İnsan olmanın mutlak gereğidir. Sevgi büyüklüktür, zenginliktir, ahlaktır, edeptir, samimiyettir. Sevgi her kapıyı açan maymuncuk gibidir. Yeter ki gerçekten yürekten sevelim. Sevgide sebep-sonuç aramayacaksınız, yoksa hesabınız var demektir. Yani sevdiniz mi hesapsız kitapsız seveceksiniz, size insanlığınızdan bir hediye belleyeceksiniz.

Bakın sevgi şairin mısralarında nasıl hayat buluyor; “Sen sevgi nedir bilir misin arkadaş, Zaman zaman bir kuzunun melemesidir sevmek, Elleri göklere açılanların duası, yanaklara dökülen yaşların mimarıdır sevmek, Sevmek tapmaktır, sevmek ölmek, için için yanmaktır sevmek, geceleri uykusuz kalmak, uyanıkken rüyaya dalmaktır sevmek.

Saatlerce yolları adımlamak, düşlerine daldığın güzel günlerin hatırı, kalbinin çarpıntısıdır sevmek, sevmek ağlamak, sevmek gülmektir, sevmek sevilebilmektir, bazen yaşamak, bazen ölmektir sevmek, kayan yıldızlara bakıp tutulan dileklerdir sevmek, bulutlardan dökülür yağmur olur bazen, zemheride çıkan güneş gibidir sevmek,”

Bir dahaki sefere ben bu adamı-kadını seviyorum ama niye demeyin. Sevgide sebep ararsanız sevgisiz kalırsınız. Sevginiz sebepsiz, samimi ve daim olsun…İnsan kalın… Sevgiyle kalın. “Yalnızca seni sevenleri sevmek; sevgi değil alışveriştir!” Allah razı olsun.