MEHMET ŞÜKRÜ GÜNDÜZ – GENÇLER VE DEĞERLER ÜZERİNE BİR SOHBET

Geçen gün bir kafede otururken yanıma üniversiteli birkaç genç oturdu. Sohbetlerine kulak misafiri oldum (evet, biraz merakıma yenik düştüm). Konu hayattan beklentilere, kariyer planlarına, hatta “bu devirde sorumluluk almak mantıklı mı?” gibi derin meselelere kadar uzandı.

İçlerinden biri, “Kimse artık eski değerleri umursamıyor, herkes sadece kendini düşünüyor” dedi. Bunu duyunca içim bir tuhaf oldu.

Hakikaten öyle mi? Eskiden Her Şey Daha mı Güzeldi? Hepimizin kulağına çalınmıştır: “Ah, eskiden komşuluk vardı, insanlar birbirine daha çok güvenirdi…” Doğrudur, ama acaba geçmişin gerçekten o kadar mükemmel olduğuna mı inanıyoruz, yoksa nostalji gözlükleriyle mi bakıyoruz? Platon’un da dediği gibi, “Değişim, ruhu eğiten en büyük öğretmendir.” Yani değişim kötü değil, ama önemli olan bu değişimin hangi yöne gittiği. Gençler Sorumluluktan Kaçıyor mu? Şimdiye kadar belki yüzlerce kez “Bu nesil çok rahat, sorumluluk almıyor” sözünü duymuşuzdur.

Ama gerçekten öyle mi? Aslında günümüz gençleri sadece farklı bir dünyaya doğdu. Onlar için sorumluluk, bizim bildiğimizden farklı şekillerde anlam kazanıyor. Mesela, eskiden büyüklerin sözünü dinlemek önemli bir erdem sayılırken, şimdiki gençler kendi yollarını çizmeyi önemsiyor. Belki de haklılar.

Nietzsche, “Kendi yolunu bulamayan, başkalarının yolunda kaybolur” demiş. Peki, Ne Yapmalı? Gençlere sürekli “Bizim zamanımızda böyle değildi” demek yerine, onları anlamaya çalışmak daha faydalı olmaz mı? Belki de eski nesillerin gençleri anlamaya çalışması kadar, gençlerin de geçmişin değerlerine kulak vermesi gerek.

Çünkü toplum dediğimiz şey, geçmişle geleceğin el ele tutuştuğu bir köprü gibi. Eğer köprünün bir tarafı eksik kalırsa, dengemizi kaybederiz. Sonuç olarak, değerler unutuluyor mu? Belki bazıları dönüşüyor, bazıları da zamana yenik düşüyor. Ama değişimden korkmak yerine onu anlamaya çalışmalıyız. Gençler sorumluluk almıyor mu?

Belki eski usulde değil, ama kendi yollarında ilerliyorlar. O halde yapılacak en iyi şey, birbirimizi dinlemek. Çünkü gerçek değerler, nesilden nesile aktarılırsa yaşamaya devam eder.