HAYRETTİN ÖNEN – SİYAH-BEYAZ

Penceremin kenarında duran küçük kaktüs Çiçeğimden başka bir Canlının olmadığı derin bir yalnızlık içindeyim. Üstelik Aylardan Şubat… Soğuk Kış gününde hüzün biriktirmişim bir hayli.

En karanlığında kalmışım gurbetin ki, gece bile Bembeyaz görünüyor bu karanlıkta. Usul usul düşüyor Gözyaşlarım. Gözlerimi kırpmadan, Sessizliği bozmadan, İsyansız. Kahırsız ve yumuşacık. Hem Seccademi hem Ellerimi hem de Kalbimi açtım. Şimdi O’nu çağırma zamanı.

Ey Sevgili, kulluğuna yakıştırmadığım beni, senden gayri kim anlar ki? Yüreğim sana açmayınca derununu ne derdine derman buluyor ne de halini anlayan. Biliyorum en çok yalnızlığımdan dem vuruyor en çok onu dilleniyorum. Oysa farkındayım Küçücük bir Çiçeğin bile hayatıma kattıklarının. Bana göre çok kolay olduğunun. Oysa sana dost olmanın YANLIZLIKTA COĞALMAK, KALABALIKTA YALNIZ KALABİLMEKTEN geçtiğinin. Kendimi kendimle bırakmadığım sürece farkındayım bana benden daha yakın olduğunun ve hiçbir Çiçeğin senden daha güzel olmadığının. Hata şu an yüreğim kafa tutuyor âdete. “SENİN RABBİN VAR!!!” derecesine adını zikrediyor. Seni anmak Siyahın Beyaza dönüşmesi. Seni Anmak, bir mucizeye tanık olmak gibi.

Rabbim, seviyorum seni, Çok yalın, Çok sade, Gösterişsiz, bedenimin her hücresiyle, aklımın algılayamadığı kadar, hiçbir kelimeyle anlatamayacak kadar çok ama çok Seviyorum.

İçim yanıyor sen derken. Ne yaparsam yapayım kulluğuna layık olmamaktandır bu Gözyaşları. Ya Siyahım ya Beyaz ya Umutluyum ya Umutsuz ya Mutluyum ya da Mutsuz. Vermediklerine Verdiklerinden daha çok Şükredebildiğim güne kadar bu His benden hiç gitmeyecek. Sen diyen Bembeyaz bir kalbe sahip olduğum güne kadar bu çelişkilerle düşecek gözyaşlarım. Kulluğuna layık olduğum güne kadar eksikliğim hep devam edecek. İmtihanlar âlemi olan bu gezegende, imtihan edilmemeyi dileyen nefsime söz geçirdiğim güne kadar, sana hiç de layık olmayacak kulluğum. Ne vakit kalbimin zifiri, Fazlınla parlayacak, İşte o güne kadar biçareyim. Ne zamanki gönlüm aşka düşecek, işte o güne kadar viraneyim.

Ah Rabbim, Aşkınla yanmak istiyorum. Öyle bir aşk istiyorum ki, yanıp kavrulmak, yok olmak istiyorum. Beni sende öyle bir yitir ki, Bir daha kendimi arasam da bulamayayım. Yunus olayım, Şems olayım, Gül olayım, Bülbül olayım yâda Kocaman bir HİÇ olayım, Yeter ki Aşığın olayım. Hiç Yılmadan, Hiç Yorulmadan, Asla isyana düşmeden, Hiçbir Gönlü kırmadan, Sövene dilsiz, Dövene elsiz, içim dışım Nur. Yeter ki Aşığın olayım.

Rabbim en iyi sen bilirsin beni, Yolunu kendime yol seçtiğim, Kalbimi sana döndürdüğüm günden beri Sinem’e düşen o Yangınla kavrulmaktayım. Beni sana ulaştırmanı istiyorum.

Vuslat! Vuslat Rabbim! Vuslat istiyorum.
Ne vakit ellerimi açsam Duaya ne vakit bir şey isteyecek olsam korkuyorum Nefsimin sesinden. Ya unutup da senden başka bir şey istersem diye. Senden bir tek seni istiyorum. Bir nefeslik ömrümün her anında sen ol istiyorum. Başlangıcım, sonum, geleceğim, geçmişim, varlığım, yokluğum, hiçliğim, sen ol istiyorum. Önce sen, sonra sen, hep sen ol istiyorum. Yani ey Sevgili, SENDEN SADECE SENİ İSTİYORUM.

Ne Garipliğim ne Yalnızlığım ne de Kimsesizliğim sensizlikten daha kötü olabilir. Bak Rabbim gördün mü? Seni çağırdım andan itibaren ne Gece kaldı ne de Karanlık. Ne Gözlerimi kemiren uykudan eser kaldı ne de Kimsesizliğim. Bak Rabbim! Gece bitmeden Beyaz, Bembeyaz oldu bu Kalp. Sen Deyince, Rabbim deyince, Allah deyince ne Kahır kaldı ne de Kasvet!

Bütün zorlukları aşarken dönüp bakıyorum kendime. Nedir bana Ayakta durabilme gücünü veren? Çoğu insanı saptırmaya yeten bu Dünyevi âlem sıkıntılarında, O mucizevî Sabrın Sahibi Kim? Anlıyorum ki, Rabbim, Her daim Gücümün, Sabrımın, Sahibi Sensin. Anlıyorum ki Yüreğime yazdığın İmanla Verdiklerine de Vermediklerine de razıyım. Anladım ki, Yüreğimi derin komalardan çıkarıp tekrar can veren. Dikenken Gül açtıran Hep sensin.

Rabbim Şimdi Ben Seni sevmemeyim de kimi seveyim? Nasıl Varlığına Hamd edip şükretmeyeyim? Rabbimsin… Gönlümün en güzel Yâri, Sultanı, en Kıymetlisi…

Gece bitti, Güneş doğdu. Analdım ki: EN KÖTÜ GÜN DE GEÇMEYE MAHKUM, EN GÜZEL GÜN DE… Ve Rabim Güneş doğduğu sürece; SİYAH, HER DAİM BEYAZ OLMAYA MAHKUM… Tıpkı şu an Nurunla Aydınlanan, Ferahlayan Kalbim Gibi…
Seni Çok Seviyorum Rabbim. Saygı ve Sevgilerimle. Allah razı olsun.