Nöbetçi Eczaneler
Ehl-i Beyt Peygamber Efendimizin aile efradı demektir. Efendimizin Ehl-i Beyti, Kur’an ayetinin tespiti ile evvela hanımlarıdır.
33/AHZÂB-33: Ve karne fî buyûtikunne ve lâ teberrecne teberrucel câhiliyyetil ûlâ ve ekımnes salâte ve âtînez zekâte ve atı’nallâhe ve resûleh(resûlehu), innemâ yurîdullâhu li yuzhibe ankumur ricse ehlel beyti ve yutahhirekum tathîrâ(tathîran). Ve evlerinizde karar kılın (oturun). Evvelki cahiliyye zamanındaki gibi (ziynetlerinizi) açmayın. Namazı ikame edin ve zekâtı verin. Allah ve O’nun Resul’üne itaat edin. Ey ehli beyt! Allah sadece sizden günahları gidermek ve sizi tertemiz temizlemek istiyor.
Bu mübarek hanımlar aynı zamanda ve yine Kur’an ayetinin tespiti ile:
33/AHZÂB-6: En nebiyyu evlâ bil mu’minîne min enfusihim ve ezvâcuhu ummehâtuhum, ve ûlûl erhâmi ba’duhum evlâ bi ba’dın fî kitâbillâhi minel mu’minîne vel muhâcirîne illâ en tef’alû ilâ evliyâikum ma’rûfâ(ma’rûfen), kâne zâlike fîl kitâbi mestûra(mestûren). Nebî (Peygamber), mü’minler için kendi nefslerinden daha evlâdır (yakındır). Ve O’nun (Nebî’nin) zevceleri, onların anneleridir. Ve rahim sahipleri (akrabalar), onlar birbirlerine, Allah’ın Kitab’ında, mü’minlere ve muhacirlere yakın olduklarından daha yakındır. Ancak dostlarınıza iyilik yapmanız hariç. İşte bunlar, Kitab’da satır satır yazılıdır.
Bu mübarek kadınlar bizim annelerimizdir
1- Hz. Hatice
2- Hz. Sevde
3- Hz. Aişe
4- Hz. Hafsa
5- Hz. Zeyneb bt. Huzeyme
6- Hz. Ümmü Seleme
7- Hz. Ümmü Habibe
8- Hz. Cüveyriye
9- Hz. Safiye
10- Hz. Zeynep bt. Çahş
11- Hz. Meymune’dir. (Radıyallahü anhüma)
Bunların dışında, Ehl-i Beyt olarak, Efendimizin çocukları olan:
1- Kâsım
2- Abdullah
3- Zeynep
4- Rukayye
5- Ümmü Gülsüm
6- Fatma
7- İbrahim vardır. (Radıyallahü anhüm)
Yine Ehl-i Beyt tabiri, Efendimizin torunlarını da içine alır:
1- Hz. Zeyneb’in kızı Ümâme
2- Hz. Rukayye’nin oğlu Abdullah
3- Hz. Fatma’nın çocukları; Hasan, Hüseyin, Zeyneb ve Ümmü Gülsüm.
Bu sayılanların hepsi bizim anlayışımıza göre Ehl-i Beyt tabirinin içindedir.
Ancak bir kısım Müslümanlar Ehl-i Beyt denilince, Hz. Fatma, Hz. Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’i kabul ederler.
Şu var ki Sevgili peygamberimiz, bir gün Ümmü Seleme annemizin odasında iken Hz. Fatma, Hz. Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’i bir aba altında toplayarak, “Allah’ım bunlar benim Ehl-i Beytim’dir” demiştir. Pek tabii olarak bu hadisi şerif onlara bir ayrıcalık tanır fakat diğer çocukları ve torunları için “onlar benim Ehl-i Beytim değildir” anlamı taşımaz. Eğer bazı Müslümanlar hadisi bu şekilde anlıyorlar ve kabul ediyorlarsa; Peygamber Efendimiz, Hz. Zeyneb’i, Hz. Rukiye’yi, Hz. Ümmü Gülsüm’ü “Üvey evlat” olarak mı kabul ediyordu? Yüce Rabbimiz Efendimizin hanımlarını “Ehl-i Beyt” olarak zikretmiş ve tesbit etmiş ise, Allah’ın bu hükmüne karşı gelebilme cesaretini Müslümanlar nereden alabilmektedirler?
Hz. Nuh (s.a.v) Efendimizin tufanda boğulan oğlu hakkında Yüce Rabbimizden ihtar gelmiş, “Ey Nuh, o senin aile efradından değildir” (Hud suresi 11/ 46) fermanı çıkmıştır. Efendimizin hanımları, çocukları ve torunları hakkında böyle bir ferman bulunmadığı müddetçe biz hepsini de “Ehl-i Beyt” olarak kabul eder, saygı duyar ve hepsini çok severiz.
Allah razı olsun.